Van de klassieke filosofische tradities ben ik het meest gecharmeerd van het hedonisme in de
Epicurische zin van het woord. Epicurus (Epikouros) leefde van 341 tot 270 voor Christus.
Hij maakte school tot in tijden ver na zijn eigen leven, maar het grootste deel van zijn
werken is verloren gegaan en veel gevestigde andere filosofen en latere kerkvaders uit het
Christendom hebben er alles aan gedaan om hemzelf en zijn leer in een kwaad daglicht te stellen.
Als ik mij zelf tot een bepaalde (atheïstische/agnostische) levensovertuiging zou moeten rekenen,
dan kies ik voor het Epicurisme. Het staat voor een weldoordachte kwaliteit van leven, waarin
ik een bewuste en duurzame omgang van het individu met andere mensen en de omgeving herken (zie ook mijn
bijdrage
aan de Humanistisch Canon). Toen ik me in 2005 geïnspireerd voelde om zelf voor het eerst
een koorwerk te componeren, kwam ik voor de keuze van een tekst dan ook al snel uit bij de stellingen
van Epicurus, die mij al sinds mijn filosofiestudie in de jaren '80 boeiden.
Seven Epicurean Doctrines is mijn meest uitgevoerde koorwerk tot nu toe en door verschillende grotere
en kleinere gezelschappen gezongen. Zowel Kamerkoor Amphion als projectkoor FiloMuze hebben het
ten gehore gebracht, in alle gevallen onder leiding van Ulrikke Reed Findenegg.